CSR4T

Ενότητα 2

 

Κοινωνικές δεξιότητες για να αναπτύξετε την επιχείρησή σας με βιώσιμο τρόπο

1. Ηγεσία

Η  έννοια  της  εταιρικής  κοινωνικής  ευθύνης  (ΕΚΕ)  περιστρέφεται  γύρω  από  την  ιδέα  ότι  οι οργανισμοί  μπορούν  και  πρέπει  να  λαμβάνουν  ευρύτερα  υπόψη  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  οι ενέργειές τους επηρεάζουν την κοινωνία και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων, των μετόχων, των κοινοτήτων, των πελατών και του περιβάλλοντος.

Ένας ζωτικός τρόπος με τον οποίο αυτοί  οι  οργανισμοί αναπτύσσουν ηγέτες είναι  μέσω μιας στρατηγικής Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης («ΕΚΕ»), χρησιμοποιώντας την ΕΚΕ ως στρατηγικό εργαλείο για την προώθηση της ατζέντας ηγεσίας τους και την προώθηση της επιχειρηματικής ανάπτυξης.  Πιο  συγκεκριμένα,  οι  κορυφαίες  εταιρείες  έχουν  ανακαλύψει  ότι  η  ΕΚΕ  τις  βοηθά άμεσα  να  προσελκύσουν,  να  αναπτύξουν  και  να  εμπνεύσουν  ηγέτες  –  σε  μια  εποχή  που  οι ανησυχίες  για  την  κοινωνική  ευθύνη,  την  ηθική  και  την  ακεραιότητα  και  το  δημόσιο  καλό βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ.

Σήμερα  η  ανάγκη  για  ηγέτες  –  ικανούς,  εμπνευσμένους  και  ικανούς  –  είναι  μεγαλύτερη  από ποτέ. Οι ηγέτες δεν πρέπει μόνο να έχουν την ικανότητα να ηγούνται σύνθετων οργανισμών με παγκόσμια  εμβέλεια  και  κλίμακα,  πρέπει  να  επιδεικνύουν  οραματική  σκέψη  και  ικανότητα εκτέλεσης,  διατήρησης  των  υψηλότερων  ηθικών  προτύπων  και  ανάπτυξης  άλλων  σε  όλα  τα επίπεδα.

Η  ηθική  ηγεσία  αναφέρεται  στις  αξίες  και  τις  πράξεις  ηγεσίας  που  συμμορφώνονται  με  τους ηθικούς κανόνες. Μπορεί να περιγραφεί ως η επίδειξη σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς μέσω προσωπικών   πράξεων   και   διαπροσωπικών   σχέσεων   και   η   ενθάρρυνση   μιας   τέτοιας συμπεριφοράς στους οπαδούς σε μια αμφίδρομη διαδικασία επαφής ((Brown et al., 2005).

Η  εταιρική  κοινωνική  ευθύνη  (ΕΚΕ)  ορίζεται  ως  μια  φιλοσοφία  σύμφωνα  με  την  οποία  οι επιχειρήσεις  ενσωματώνουν  εθελοντικά  κοινωνικά  και  περιβαλλοντικά,  ηθικά  ζητήματα  και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις σχέσεις τους με τα ενδιαφερόμενα μέρη τους (EC, 2011).

Η ηγεσία περιλαμβάνει μια σχέση μεταξύ ενός ατόμου (ηγέτη) και ενός ή περισσότερων οπαδών με  βάση  τις  συμπεριφορές  των  ηγετών  που  προκαλούν  έντονες,  ευνοϊκές  αντιδράσεις  και αποδόσεις εκ μέρους των οπαδών» (Waldman et al., 2006a; referencing House, 1996; House &; Aditya, 1997). Οι βασικές σχετικές συμπεριφορές περιλαμβάνουν την παροχή μιας αίσθησης αποστολής, τη διατύπωση ενός εμπνευσμένου οράματος βασισμένου σε μια αίσθηση σκοπού που αμφισβητεί το status quo, την επίδειξη αποφασιστικότητας κατά την επίτευξη στόχων και την αμφισβήτηση υποθέσεων (Waldman et al., 2006a).

Ένας οραματιστής ηγέτης μπορεί να αναλάβει την ευθύνη και να ηγηθεί μιας ομάδας φυσικά, μοιράζοντας ένα συναρπαστικό όραμα που εμπνέει τους άλλους να συμμετάσχουν και να τους ακολουθήσουν, υπερβαίνοντας   το  όραμα,  την  αποστολή  και  τις  αξίες  ενός  οργανισμού, παρόλο  που  διεισδύει  και  έχει  μεγάλο  αντίκτυπο  στο  εργασιακό  περιβάλλον.  Ως  εκ  τούτου, αποτελεί  τον  πυλώνα  για  τη  βελτίωση  και  την  ανάπτυξη  κοινωνικών  δεξιοτήτων  για  την προώθηση της βιώσιμης επιχειρηματικής ανάπτυξης.

Οι  οραματιστές  ηγέτες  κατανοούν  ότι  δεν  μπορούν  να  επιβάλουν  ένα  όραμα,  μια  εντολή δέσμευσης  ή  μια  εντολή  που  πρέπει  να  ακολουθηθεί.  Ένας  οραματιστής  ηγέτης  εμπνέει  και μοιράζεται  ένα  όραμα,  και  αυτό  έχει  επιτευχθεί  όταν  υπάρχει  ένας κοινός  σκοπός  μεταξύ  του ηγέτη, της ομάδας και του οργανισμού.

Η  ηγεσία,  στο  πλαίσιο  της  εφαρμογής  των  αρχών  της  ΕΚΕ,  θα  πρέπει  να  περιλαμβάνει  τους ακόλουθους παράγοντες:

  • Ακεραιότητα
  • Γνωστική εμπιστοσύνη
  • Τίμιος
  • Αξιόπιστος
  • Υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων με αρχές

Στο  πλαίσιο  της  ηγεσίας  της  ΕΚΕ,  η  καταλληλότερη  ορολογία  δεν  σχετίζεται  μόνο  με  έναν

«Ηγέτη» εντός του οργανισμού, αλλά με έναν «Ηθικό Ηγέτη» που μπορεί να χρησιμοποιήσει και να εφαρμόσει στη στρατηγική του για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων το σύνολο των αρχών επιχειρήσεων το σύνολο των αρχών της ΕΚΕ.

Οι αρχές, στις οποίες ο Ηθικός Ηγέτης βασίζει την επιχειρηματική στρατηγική του, θα πρέπει να περιλαμβάνουν:

  • Οι ηθικοί ηγέτες σέβονται τους άλλους (Αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με αξιοπρέπεια)
  • Οι ηθικοί ηγέτες υπηρετούν τους άλλους (Είναι αλτρουιστές)
  • Οι ηθικοί ηγέτες είναι δίκαιοι (Ασχολούνται με τις αρχές της δικαιοσύνης)
  • Οι ηθικοί ηγέτες είναι ειλικρινείς (είναι ειλικρινείς)
  • Οι ηθικοί ηγέτες χτίζουν κοινότητα (Ενδιαφέρονται για την επίτευξη ενός κοινού στόχου με την πολιτική αρετή)

    2. Παροχή κινήτρων/ Συμμετοχή εργαζομένων

    Ο αντίκτυπος της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) στην απόδοση της επιχείρησης είναι ένα σημαντικό  ζήτημα  που  δίνει  προσοχή  σε  πτυχές  σε  ατομικό  επίπεδο,  όπως  η  σχέση  μεταξύ ΕΚΕ  και  ικανοποίησης  από  την  εργασία  ή  εργασιακής  δέσμευσης.  Οι  δραστηριότητες  ΕΚΕ, εντός ενός οργανισμού, διαμορφώνουν τα οργανωτικά αποτελέσματα επηρεάζοντας τα κίνητρα των εργαζομένων. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι δραστηριότητες ΕΚΕ τόσο σε εταιρικό όσο και σε υπεροργανωτικό επίπεδο έχουν θετικό αντίκτυπο στα εγγενή κίνητρα των εργαζομένων. Ως εκ  τούτου,  η  δέσμευση  στην  ΕΚΕ  μπορεί  να  εφαρμοστεί  ως  αποτελεσματικό  μέσο  για  την πρόκληση εγγενών κινήτρων χωρίς να διακυβεύονται τα εξωγενή κίνητρα.

    Η  εταιρική  κοινωνική  ευθύνη  (ΕΚΕ)  αποκαλύπτει  ότι  είναι  ένα  ευαίσθητο  θέμα  για  τους οργανισμούς, καθώς η ΕΚΕ έχει «μεταμορφώσει δραστικά τις εταιρικές οντότητες στον τρόπο με τον   οποίο   διεξάγουν   τις   επιχειρηματικές   τους   πρακτικές   και   λειτουργούν   στο   κοινωνικό περιβάλλον όπου λειτουργούν» (Okpara &; Idowu, 2013, σελ. xv).

    Σήμερα,   σε   αυτόν   τον   ταχέως   μεταβαλλόμενο   επιχειρηματικό   κόσμο,   οι   οργανισμοί επικεντρώνονται περισσότερο από ποτέ στην εταιρική κοινωνική ευθύνη ως στρατηγική για την επίτευξη  των  συνολικών  επιχειρηματικών  τους  στόχων  και  την  επίτευξη  βιωσιμότητας.  Ο πρώτος καθιερωμένος ορισμός της δέσμευσης των εργαζομένων ήταν «η αξιοποίηση των ίδιων των  μελών  των  οργανισμών  στους  εργασιακούς  τους  ρόλους.  Στην  εμπλοκή,  οι  άνθρωποι απασχολούν  και  εκφράζονται  σωματικά,  γνωστικά  και  συναισθηματικά  κατά  τη  διάρκεια  των παραστάσεων ρόλων» (Khan, 1990: σελ. 694). Η δέσμευση των εργαζομένων θα μπορούσε να αναγνωριστεί  ως  ένας  από  τους  σημαντικότερους  παράγοντες  για  την  αντιμετώπιση  της ανταγωνιστικότητας  (Aktar  &;  Pangil,  2017).  Επιπλέον,  οι  αφοσιωμένοι  εργαζόμενοι  είναι ζωτικής  σημασίας  για  την  επίτευξη  του  ανταγωνιστικού  πλεονεκτήματος,  επειδή  όλοι  οι  άλλοι παράγοντες παραγωγής θα μπορούσαν να ξεκινήσουν από τους ανταγωνιστικούς οργανισμούς εκτός από το ανθρώπινο δυναμικό (Ncube &; Jerie, 2012).

    Οι  θεωρίες  δέσμευσης  επικεντρώνονται  κυρίως  στη  σχέση  μεταξύ  των  εργαζομένων  και  του οργανισμού τους και οι θεωρίες της ΕΚΕ επικεντρώνονται στη σχέση μεταξύ του οργανισμού και της  κοινότητας  που  λειτουργούν.  Είναι  ενδιαφέρον  ότι  οι  εργαζόμενοι  αντιπροσωπεύουν  μια σημαντική ποσόστωση αυτής της κοινότητας. Το εννοιολογικό πλαίσιο για την παροχή κινήτρων και τη συμμετοχή των εργαζομένων με τη χρήση της ΕΚΕ παρέχει το ακόλουθο σχήμα:

     

    Αρχές ΕΚΕ Στρατηγική Εφαρμογή                     

    • Διαφανής και ανοικτή επικοινωνία
    • Σεβασμός και αμοιβαιότητα
    • Μοιραζόμαστε κοινές αξίες
    • Αμοιβαιότητα
      • Συμμετοχή των εργαζομένων
      • Αφιέρωση
      • Αφαίρεση
      • Σθένος

       

      Η υψηλή απόδοση ΕΚΕ της εταιρείας εξαρτάται εν μέρει από τους υπαλλήλους της εταιρείας, οι οποίοι έχουν διαφορετικές στάσεις απέναντι σε θέματα βιωσιμότητας.

      Οι αντιλήψεις των εργαζομένων για την οργανωτική τους ΕΚΕ μπορεί να επηρεάσουν το πόσο καλά γίνεται η ΕΚΕ στον ξενοδοχειακό τομέα του τουρισμού.

      Όταν  οι  εργαζόμενοι  γνωρίζουν  τη συμμετοχή  του  οργανισμού  στο  CRS,  αντιλαμβάνονται  ότι μαζί με τον οργανισμό τους μπορούν να κάνουν μια θετική διαφορά για άλλους ανθρώπους και για  το  περιβάλλον.  Η  ευαισθητοποίηση  των  πρωτοβουλιών  ΕΚΕ  στον  τομέα  του  τουρισμού σχετίζεται  θετικά  με  την  εξωβοηθητική  συμπεριφορά  και  τις  προσωπικές  πρωτοβουλίες.  Ως αποτέλεσμα, η ευαισθητοποίηση των εργαζομένων σχετικά με τις δραστηριότητες ΕΚΕ ήταν ο κύριος παράγοντας που έφερε θετικά αποτελέσματα.

      Η βιώσιμη ανάπτυξη οδηγεί στην ανάγκη υιοθέτησης της ΕΚΕ στις εταιρείες και επαρκών μέσων παρακολούθησης  της  επιτυχίας  της,  ώστε  να  είναι  σε  θέση  να  λειτουργήσει  στο  μέγιστο  των δυνατοτήτων   της   στον   σημερινό   κόσμο,   με   γνώμονα   την   ευαισθητοποίηση   σε   θέματα βιωσιμότητας.  Οι  οργανισμοί  και  οι  εργαζόμενοι  θα  πρέπει  να  λαμβάνουν  την  έννοια  της βιώσιμης   ανάπτυξης   ως   κατευθυντήρια   αρχή   σε   όλες   τις   δραστηριότητές   τους   για   να εξασφαλίσουν καλή ζωή για τη μελλοντική γενιά. Ωστόσο, παρόλο που η έννοια της ΕΚΕ είχε μελετηθεί εκτενώς, αρκετές μελέτες διαπίστωσαν το κενό στη γνώση.

    Η δέσμευση των εργαζομένων, που ονομάζεται επίσης «δέσμευση» ή «κίνητρο», αναφέρεται σε μια  ψυχολογική  κατάσταση  όπου  οι  εργαζόμενοι  αισθάνονται  ότι  διακυβεύονται  στην  επιτυχία της  εταιρείας  και   αποδίδουν   σε  υψηλό  επίπεδο  που  μπορεί   να   υπερβαίνει   τις  βασικές απαιτήσεις της εργασίας.

    Μεταξύ  άλλων,  μια  σημαντική  προσέγγιση/παράγοντας  για  τη  διασφάλιση  της  δέσμευσης  και των  κινήτρων  των  εργαζομένων  σχετίζεται  με  το  «Νόημα»  που  αντιστοιχεί  στο  αίσθημα  της απόδοσης  της  επένδυσης  των  προσπαθειών,  στην  ασφάλεια  στην  ικανότητα  να  εκφράζεται κανείς    ελεύθερα    χωρίς    φόβο    για    τις    συνέπειες    και    στη    διαθεσιμότητα    για    αυτο- αποτελεσματικότητα,  τους  διαθέσιμους  πόρους  και  την  πίστη  του  ατόμου  ότι  είναι  ικανός  να εκτελέσει την εργασία του.

    Οι  εργαζόμενοι  θα  απασχοληθούν   στην  εργασία   τους  εάν  πληρούνται   οι  συγκεκριμένες προϋποθέσεις ή τρεις ανάγκες που σχετίζονται με την εργασία τους. Αυτά είναι η ψυχολογική σημασία, η ψυχολογική ασφάλεια και η ψυχολογική διαθεσιμότητα. Οι άνθρωποι που βιώνουν νόημα   αισθάνονται   αξιόλογοι,   χρήσιμοι   και   πολύτιμοι.   Μια   ουσιαστική   δουλειά   για   έναν εργαζόμενο   θα   είναι   προκλητική,   ποικίλη,   θα   παρέχει   ευκαιρίες   ανατροφοδότησης   και ανάπτυξης, ανταμοιβές και αναγνώριση και θα είναι ευέλικτη και αυτόνομη σε κάποιο βαθμό. Με τη  βοήθεια  αυτών των παραγόντων,  οι  εργαζόμενοι  θα εκφραστούν σε καταστάσεις εργασίας και ως εκ τούτου θα ασχοληθούν περισσότερο με την εργασία τους.

    Έχοντας αισθανθεί την ευθύνη της καλής απόδοσης, τα άτομα αρχίζουν να ανταποκρίνονται σε υψηλότερες  προσδοκίες  με  υψηλότερη  δέσμευση.  Ομοίως,  η  αυτονομία  αναφέρεται  στην ελευθερία  προγραμματισμού  της  εργασίας  και  επιλογής  διαδικασιών  για  την  εκτέλεσή  της.  Η ικανοποίηση   της   αυτονομίας   παρακινεί   τους   εργαζόμενους   να   είναι   πιο   ενεργητικοί   και αφοσιωμένοι.  Ομοίως,  η  ανατροφοδότηση  βοηθά  στην  αίσθηση  νοήματος  των  εργαζομένων, επειδή βοηθά στην αξιολόγηση της προόδου τους προς τους στόχους και δίνει την αίσθηση ότι εκτιμώνται, είναι γνωστή και εκτιμάται.

    Η   δέσμευση   των   εργαζομένων   εξαρτάται   από   τις   αντιλήψεις   των   εργαζομένων   για   τις στρατηγικές ΕΚΕ και από τον τρόπο με τον οποίο καθοδηγούνται και κοινοποιούνται σε αυτούς οι στρατηγικές ΕΚΕ.

    Η σημασία της ειδικής δράσης των ΗΣΚ θα παρακινήσει ακόμη περισσότερο τους εργαζομένους να  συμμετάσχουν  εθελοντικά. Οι  εργαζόμενοι  μπορούν  επίσης  να  αντιληφθούν  τη συμμετοχή της διοίκησης ως παράγοντα που αποδεικνύει την αξία της ΕΚΕ και ενισχύει τη δέσμευση των εργαζομένων.  Αντίθετα,  «η  έλλειψη  συμμετοχής  της  ανώτερης  διοίκησης  έκανε  ορισμένους υπαλλήλους  να  αμφισβητήσουν  τις  αξίες  της  ηγεσίας  και  τους  λόγους  για  τους  οποίους  ο οργανισμός τους ζήτησε να συμμετάσχουν στην ΕΚΕ».

     

    3. Προσδιορισμός, συμμετοχή και δέσμευση των ενδιαφερόμενων μερών

    Ένας οργανισμός δεν υπάρχει μεμονωμένα. Βασίζεται σε πολλαπλές σχέσεις αλληλεξάρτησης με   πελάτες,   υπαλλήλους,   προμηθευτές,   κοινότητες   και   επενδυτές.   Με   άλλα   λόγια,   τα ενδιαφερόμενα μέρη του οργανισμού σας.

    Η  κοινωνική  ευθύνη της  εταιρείας  βασίζεται  στη δέσμευση  με τα  ενδιαφερόμενα  μέρη για την επίτευξη της εταιρικής βιωσιμότητας. Οι πολιτιστικοί και διαρθρωτικοί παράγοντες, οι αξίες του οργανισμού,   το   στυλ   διαχείρισης,   η   ενδυνάμωση   και   η   ομαδική   εργασία   θα  πρέπει   να λαμβάνονται υπόψη από κοινού, κατά την υιοθέτηση μιας στρατηγικής ΕΚΕ, ειδικά εάν στοχεύει στην ανάπτυξη καινοτόμου συμπεριφοράς.

    Τα   ενδιαφερόμενα   μέρη,   συμπεριλαμβανομένων   των   επενδυτών,   των   πελατών,   των ρυθμιστικών αρχών, των κοινοτήτων και των ΜΚΟ, βλέπουν την αξία της βιώσιμης στρατηγικής σε έναν οργανισμό.

    Οι  καταναλωτές  απαιτούν  όλο  και  περισσότερο  πιο  βιώσιμα  προϊόντα  και  υπηρεσίες,  καθώς επιδιώκουν   να   επιτύχουν   τους   δικούς   τους   στόχους   βιωσιμότητας   και   επιχειρηματικούς στόχους.  Όλο  και  περισσότερο,  οι  εργαζόμενοι  βλέπουν  τους  βιώσιμους  οργανισμούς  ως εργοδότες επιλογής.

    Η   ΕΚΕ   δημιουργεί   αξία   επειδή   επικεντρώνεται   σε   μοχλούς  που   δημιουργούν   ευκαιρίες, μετριάζουν  τους  κινδύνους,  μειώνουν  τη  χρήση  πόρων  και  αξιοποιούν  τη  συνεργασία  και  τη συνεργασία.  Επιπλέον,  η  υιοθέτηση  μιας  ευρύτερης  ολιστικής  προσέγγισης  στην  οργανωτική διαχείριση, λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές και παγκόσμιες κοινότητες, την έλλειψη πόρων, την ποιότητα του αέρα και την υγεία και ευτυχία των εργαζομένων, δημιουργεί έναν πιο παραγωγικό και αποτελεσματικό χώρο εργασίας.

    Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι  όλες οι φυσικές ή νομικές οντότητες που αλληλεπιδρούν με μια εταιρεία  και  τις  δραστηριότητές  της.  Αυτό  κυμαίνεται  από  εσωτερικούς  υπαλλήλους  έως πελάτες, επιχειρηματικούς εταίρους, δημόσιες αρχές και προμηθευτές.

    Διαφορετικοί ενδιαφερόμενοι έχουν διαφορετικές σχέσεις με την εταιρεία:

    • Ενεργοί οικονομικοί φορείς (προμηθευτές, επιχειρηματικοί εταίροι, πελάτες, εργαζόμενοι)
    • Παρατηρητές ή/και  παράγοντες  επιρροής  (μη  κερδοσκοπικές  οργανώσεις,  συνδικαλιστικές οργανώσεις, λόμπι, κυβέρνηση)
    • Δικαιούχοι ή θύματα, ανάλογα με τις θετικές/αρνητικές και άμεσες/έμμεσες επιπτώσεις των δραστηριοτήτων της εταιρείας (τοπικές κοινωνίες κ.λπ.)

    Η εταιρική κοινωνική ευθύνη παρέχει στα ενδιαφερόμενα μέρη πολύ σημαντικότερο ρόλο από ό,τι  στο  παρελθόν.  Έχουν  καταστεί  ουσιαστική  συνιστώσα  της  στρατηγικής.  Η  «κουλτούρα αντικτύπου»  μιας  υπεύθυνης  εταιρείας  βασίζεται  στην  ισορροπία  μεταξύ  των  οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών ανησυχιών της. Οι  ομάδες  ΕΚΕ  είναι επιφορτισμένες με την προστασία  αυτής  της  ισορροπίας  και  τον  καθορισμό  στόχων  βελτίωσης  του  αντικτύπου.  Ένα άλλο  από  τα  καθήκοντά  τους  είναι  να  διασφαλίζουν  τη  διαφάνεια  και  μια  προσέγγιση  χωρίς αποκλεισμούς για τα ενδιαφερόμενα μέρη.

    Η ευημερία μιας εταιρείας εξαρτάται εν μέρει από τη δημιουργία κοινού οφέλους, δεδομένου ότι χωρίς  τα  ενδιαφερόμενα  μέρη,  μια  εταιρεία  δεν  μπορεί  να  συνεχίσει  να  αναπτύσσεται  και  να εξελίσσεται.

    Αυτή η προστιθέμενη αξία ανοίγει τον δρόμο για συνεργατική καινοτομία   και  τη δυνατότητα δημιουργίας  προσαρμοσμένων  προϊόντων  και  υπηρεσιών.  Βοηθά  επίσης  στην  παροχή  μιας ολιστικής άποψης της στρατηγικής σας για την ΕΚΕ.

    Προσδιορισμός των ενδιαφερόμενων μερών

    Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι μια διαδικασία αποδοχής της ευθύνης για τις ενέργειες της εταιρείας  και  ενθάρρυνσης  ενός  θετικού  αντίκτυπου  μέσω  των  δραστηριοτήτων   της  στο περιβάλλον,  τους  καταναλωτές,  τους  εργαζόμενους,  τις  κοινότητες,  τους  μετόχους  και  όλα  τα άλλα μέλη της κοινωνίας που μπορούν να θεωρηθούν ως ενδιαφερόμενα μέρη.

    Ο εντοπισμός όλων των ενδιαφερόμενων μερών της εταιρείας αποτελεί το πρώτο και κρίσιμο βήμα  για  την  επίτευξη  αποτελεσματικής  συμμετοχής  και  δέσμευσης  των  ενδιαφερόμενων μερών,  υποστηρίζοντας την  επίτευξη  των  στόχων  της  Στρατηγικής  ΕΚΕ  του  οργανισμού.  Στο πλαίσιο  αυτό,  είναι  ιδιαίτερα  σημαντικό  να  προσδιοριστούν  οι   προσδοκίες   αυτών   των ενδιαφερόμενων  μερών    σχετικά  με  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  η  εταιρεία  διαχειρίζεται  τον αντίκτυπό της.

    Κατά  την  έναρξη  μιας στρατηγικής  ΕΚΕ,  ο  οργανισμός πρέπει  να έχει  ήδη  ένα  όραμα  για  τις βιώσιμες δεσμεύσεις και τους στόχους που επιθυμεί να επιτύχει. Ωστόσο, το όραμά της είναι εσωτερικό και προσωπικό. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη ενδέχεται να έχουν διαφορετική άποψη για το ποια θα πρέπει  να είναι  η προτεραιότητα της εταιρείας.  Επομένως,  είναι σημαντικό να κάνετε εκτεταμένη έρευνα και να συμπεριλάβετε τα αποτελέσματα στη στρατηγική σας για την ΕΚΕ.

    Η χαρτογράφηση των ενδιαφερόμενων μερών στον τομέα της ΕΚΕ αποτελεί μια πρώτη φάση

    της   συνεργασίας   με   τα   ενδιαφερόμενα   μέρη.   Οι   συζητήσεις   με   τους   σημαντικότερους ενδιαφερόμενους φορείς αποτελούν ευκαιρία για τη δημιουργία οργανωτικού ενδιαφέροντος για την  ΕΚΕ,  δεδομένου  ότι  οι  ανταλλαγές  αυτές  μπορούν  να  διευκολύνουν  την  ανάπτυξη  πιο πρακτικών βημάτων προς την εφαρμογή.

    Η χαρτογράφηση των ενδιαφερόμενων μερών, ως βασικό μέρος του προσδιορισμού των ενδιαφερόμενων μερών, θα πρέπει να βασίζεται σε 3 βασικά βήματα:

    • Χαρτογράφηση: ορισμός και καταγραφή ποιοι είναι οι άμεσοι και έμμεσοι βασικοί παράγοντες που αλληλεπιδρούν με τον οργανισμό
    • Διάγνωση με τη μορφή ανάλυσης με βάση τα συμφραζόμενα.
    • Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Θα πρέπει να διεξάγεται διπλή διαδικασία διαβούλευσης με ομάδα εσωτερικών και εξωτερικών ενδιαφερόμενων μερών, αντιπροσωπευτικών της ομάδας.

      Συμμετοχή και δέσμευση των ενδιαφερόμενων μερών

      Η  εμπλοκή  και  εμπλοκή  των  Ενδιαφερόμενων  Μερών  στην  ΕΚΕ  εντός  της  Τουριστικής βιομηχανίας ακολουθεί ένα συγκεκριμένο Πλαίσιο ΕΚΕ που δεν διαφοροποιείται από τον άλλο επιχειρηματικό  τομέα  όπου  εφαρμόζονται  οι  αρχές  της  ΕΚΕ.  Οι  έννοιες,  προσεγγίσεις  και θεωρίες   που   περιγράφονται   θα   πρέπει   να   εντάσσονται   στο   πλαίσιο   των   ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της Τουριστικής Βιομηχανίας.

      Η  ΕΚΕ  χαρακτηρίζεται  από  στρατηγικές  επιλογές  που  ενσωματώνονται  στην  επιχειρηματική στρατηγική μιας επιχείρησης και συνδέονται με την προσωπικότητα του εμπορικού της σήματος. Για  αποτελεσματικές  επιδόσεις  στον  τομέα  της  ΕΚΕ,  θα  πρέπει  να  επηρεάζουν  θετικά  τα κοινωνικά  αποτελέσματα  και  να  εκφράζονται  μέσω  εταιρικών  επικοινωνιών,  με  σκοπό  την ενημέρωση  και  τον  επηρεασμό  των  βασικών  εσωτερικών  και  εξωτερικών  ενδιαφερόμενων μερών της επιχείρησης κατά τρόπο που να φαίνεται ότι προσθέτει αξία.

      Τα  ενδιαφερόμενα  μέρη  διαδραματίζουν  ιδιαίτερο  ρόλο  στην  εφαρμογή  της  ΕΚΕ.  Για  την απόκτηση  σταθερών  αξιών,  δίνεται  προτεραιότητα  στην  ικανοποίηση  των  απαιτήσεων  των ενδιαφερόμενων μερών, προκειμένου να διασφαλιστεί η δέσμευσή τους.

      Δεδομένου ότι η ΕΚΕ είναι μια εταιρική δέσμευση για τη λειτουργία μιας επιχείρησης με τρόπο που   ανταποκρίνεται   ή   υπερβαίνει   τις   οικονομικές,   νομικές   και   ηθικές   προσδοκίες   που απαιτούνται από την κοινωνία, η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών είναι η ουσία της ΕΚΕ. Αναμένεται  πλέον  από  τις  εταιρείες  όχι  μόνο  να  γνωρίζουν  τις  ανάγκες  και  τις  επιθυμίες  των ενδιαφερόμενων μερών, αλλά και να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

      Η συμμετοχή σε εποικοδομητικό διάλογο με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη δίνει τη δυνατότητα να τροφοδοτεί  τη  στρατηγική  ΕΚΕ  του  Ομίλου  σε  τακτική  βάση.  Αυτή  η  δυναμική  βασίζεται  στη λεπτομερή γνώση των ενδιαφερόμενων μερών μας και των συγκεκριμένων προσδοκιών τους.

      Η  συμμετοχή  των  ενδιαφερόμενων  μερών  περιλαμβάνει  τους  επίσημους  και  ανεπίσημους τρόπους με τους οποίους μια εταιρεία παραμένει συνδεδεμένη με τα ενδιαφερόμενα μέρη της (τα άτομα ή τα μέρη που έχουν πραγματικό ή δυνητικό συμφέρον ή αντίκτυπο στην εταιρεία, τις λειτουργίες  και  τα  οικονομικά  της  αποτελέσματα).  Τα  ενδιαφερόμενα  μέρη  έχουν  συχνά  τη δυνατότητα να επηρεάσουν την επιτυχία (ή την αποτυχία) μιας εταιρείας σε διάφορα επίπεδα. Ένας  πρωταρχικός  στόχος  της  δέσμευσης  των  εταιρικών  ενδιαφερόμενων  μερών  είναι  η οικοδόμηση σχέσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη για την καλύτερη κατανόηση των προοπτικών και των ανησυχιών τους σε βασικά ζητήματα (συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων ΕΚΕ) και η ενσωμάτωση  αυτών  των  προοπτικών  και  ανησυχιών  (όταν  και  όπου  είναι  εφικτό  και  συνετό) στην εταιρική στρατηγική της εταιρείας.

      Οι εταιρείες τείνουν να αναγνωρίζουν συγκεκριμένη αξία που συνδέεται με τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων  μερών,  η  ευαισθητοποίηση  αποτελεί  βασικό  στοιχείο  για  την  εφαρμογή  της ΕΚΕ. Εάν θέλετε να εμπλέξετε τα ενδιαφερόμενα μέρη στη στρατηγική σας, είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι οι διάφορες έννοιες της βιώσιμης στρατηγικής είναι κατανοητές.

      Η  ενημέρωση  των  ενδιαφερόμενων  μερών  σχετικά  με  βιώσιμα  ζητήματα  συμβάλλει  στην ευαισθητοποίησή τους, στην ευθύνη τους και στη συμμετοχή τους στη συνεργατική και χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση της εταιρείας.

      Η συνεργατική διαδικασία   είναι συνεχής και η εταιρεία πρέπει να είναι διαφανής σχετικά με τη στρατηγική της και τις ενέργειες που αποφασίζει να αναλάβει. Πρέπει να μάθει να επικοινωνεί με ειλικρίνεια και να είναι ανοιχτή στην ανατροφοδότηση και τον διάλογο. Πέρα από την ιδέα της λογοδοσίας των ενδιαφερόμενων μερών, η εταιρεία θα πρέπει να επιδιώξει να παράσχει έναν χώρο για συνδημιουργία που χτίζει βιώσιμες επιχειρηματικές σχέσεις.

      Βιώσιμες  αναφορές,  ενημερωτικά  δελτία,  κοινωνικά  δίκτυα  και  συναντήσεις  είναι  μερικοί  από τους  τρόπους  με  τους  οποίους  μπορείτε  να  επικοινωνήσετε  σχετικά  με  τις  ενέργειες  μιας εταιρείας.

      Η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών παρέχει τρία βασικά οφέλη:

      • Προωθεί  την   καινοτομία   –   Με   τη   συμμετοχή   των   ενδιαφερόμενων   μερών,   οι οργανισμοί  είναι  σε  θέση  να  εντοπίσουν  νέες  επιχειρηματικές  ευκαιρίες  καθώς βελτιώνεται η ροή πληροφοριών.
      • Χτίζει  Κοινωνικό   Κεφάλαιο   –   κοινωνικό   κεφάλαιο   για   την  Οικονομική   Συνεργασία  και Ανάπτυξη  ως  «δίκτυα  μαζί  με κοινούς  κανόνες,  αξίες  και  αντιλήψεις που  διευκολύνουν  τη συνεργασία  εντός  ή  μεταξύ  ομάδων».  Στον  σημερινό  κόσμο,  το  κοινωνικό  κεφάλαιο  θα πρέπει να θεωρείται τουλάχιστον εξίσου σημαντικό με τα πάγια περιουσιακά στοιχεία, καθώς τα οφέλη περιλαμβάνουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες, βελτιωμένη επιρροή και το όφελος της στήριξης αντί του ελέγχου σε περίπτωση απροσδόκητων προβλημάτων.
      • Μείωση κινδύνου  –  Σε  μια  κοινωνία  όπου  η  παγκόσμια  επικοινωνία  λαμβάνει  χώρα  με  το πάτημα  ενός  κουμπιού.  Η  συμμετοχή  των  ενδιαφερόμενων  μερών  μπορεί  να  αποτελέσει σήμα  έγκαιρης  προειδοποίησης  για  πιθανούς  κινδύνους,  όπως  η  ανησυχία  σχετικά  με  τα προϊόντα και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

      Η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών με συνέπεια και από την αρχή επιτρέπει στις εταιρείες να  σχεδιάσουν  ένα  πρόγραμμα  που  βοηθά  στον  προσδιορισμό  κατάλληλων  προτύπων  και προσεγγίσεων  για  τη  διαχείριση  της  ΕΚΕ,  αναγνωρίζοντας  ότι  ορισμένα  ενδιαφερόμενα  μέρη είναι εξαιρετικά ενημερωμένοι και μπορεί ακόμη και να συμμετέχουν στην ανάπτυξη αυτών των προτύπων και  κωδίκων. Αυτό είναι  εξαιρετικά πολύτιμο κατά την αξιολόγηση των διαθέσιμων επιλογών για την υποβολή εκθέσεων ΕΚΕ.

      Η ανάπτυξη και διατήρηση ουσιαστικών σχέσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη περιλαμβάνει ένα σύνολο  πρακτικών  μέσω  των  οποίων  ο  διάλογος  μεταξύ  των  φορέων  αναδεικνύεται  ως κεντρική πτυχή.

      Ο διάλογος μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών είναι σημαντικός, διότι είναι ένας δίαυλος που υπερβαίνει  την  παραδοσιακή  διαδικασία  επικοινωνίας  για  να  επιτύχει  μια  στενότερη  μορφή κατανόησης. Ο διάλογος με τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να θεωρείται ως μια προηγμένη μορφή που υποστηρίζει τη δέσμευση και δίνει έμφαση στις αμοιβαίες ευθύνες για την ανταλλαγή πληροφοριών, τη διαφάνεια και τη δέσμευση, προκειμένου να εντοπιστούν προβλήματα και να προσδιοριστούν λύσεις.

      Μόλις οι εταιρείες προσδιορίσουν ποια είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη τους, ο διάλογος θα πρέπει να  διεξάγεται  σε  ένα  περιβάλλον  που  επιτρέπει  στους  συμμετέχοντες  να  αλληλεπιδρούν  στο παρόν, ενώ ταυτόχρονα αναγνωρίζει τη συμβολή τόσο των προηγούμενων ζητημάτων όσο και των πιθανών μελλοντικών ζητημάτων.

      Οι τρόποι με τους οποίους διεξάγεται ο διάλογος μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το πλαίσιο, τον οργανισμό και τους εμπλεκόμενους φορείς.

      Κάθε  ενέργεια  που  αναπτύσσεται  από  έναν  οργανισμό  μπορεί  να  επηρεάσει  τη  διαδικασία σχετικά  με  τον  τρόπο  αλληλεπίδρασης  των  ενδιαφερομένων   με   αυτήν.   Υπάρχει  ανάγκη δημιουργίας  στενότερων  σχέσεων  σε  ένα  συγκεκριμένο  πλαίσιο  με  έμφαση  στην  επόμενη δέσμευση. Δεδομένου αυτού του πλαισίου, υπάρχει η απαίτηση να μετακινηθεί το επίκεντρο του διαλόγου  με  τα  ενδιαφερόμενα  μέρη  από  την  οργανωτική  προοπτική  προς  την  πολυκεντρική λογική,  προκειμένου  να  διερευνηθεί  πώς  μπορεί  κανείς  να  υποκινήσει  και  να  παρακινήσει συνεχώς τους φορείς έτσι ώστε να είναι.

      Ο καθορισμός και η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι το  πρώτο  κύριο  βήμα  που  μπορεί  να  εξασφαλίσει  την  επιτυχή  συμμετοχή  και  δέσμευση  των ενδιαφερόμενων  μερών.  Σύμφωνα  με  αυτή  την  άποψη,  η  συμμετοχή  των  ενδιαφερόμενων μερών  θεωρείται  ότι  είναι  η  τελευταία  φάση  της  διαδικασίας  σύνδεσης  των  ενδιαφερόμενων μερών με τους στόχους της εταιρείας. Η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών περιλαμβάνει ένα σύνολο πρακτικών για τη δημιουργία και τη διαχείριση ενός «περιβάλλοντος» που μπορεί να αντιμετωπίζει και να συνεργάζεται με τα ενδιαφερόμενα μέρη με δυναμικό τρόπο.

      Ένα   μοντέλο   διαδικασίας   εμπλοκής   των   ενδιαφερόμενων   μερών   είναι   μια   αξιόπιστη προσέγγιση για τη διευκόλυνση του προσδιορισμού στοιχείων σε περίπλοκες περιστάσεις και των σχέσεων μεταξύ αυτών των στοιχείων. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να δομηθεί σύμφωνα με έναν λογικό πίνακα διαφορετικών στοιχείων όπως.

      Ως  εκ  τούτου,  η  διαδικασία  συμμετοχής  των  ενδιαφερόμενων  μερών  απαιτεί  πολλαπλές διαστάσεις,  καθώς  και  εντατικό  διάλογο  μεταξύ  των  μερών.  Είναι  απαραίτητο  να  σκάψουμε βαθιά στις σχέσεις για να δημιουργήσουμε πραγματικές και αποτελεσματικές αλληλεπιδράσεις μέσα  στην  κοινωνία.  Πέρα  από  την  παρατήρηση  της  σχέσης  μεταξύ  των  ενδιαφερόμενων μερών,  είναι  απαραίτητο  να  αλληλεπιδράσουμε  στενά  με  διαφορετικές  πτυχές  της  εταιρείας, όπως  η  δέσμευση  των  εργαζομένων,  η  δέσμευση  των  προμηθευτών  και  η  δέσμευση  των καταναλωτών.

      Λαμβάνοντας  υπόψη  αυτά  τα  χαρακτηριστικά,  οι  καλές  σχέσεις  μεταξύ  των  ενδιαφερόμενων μερών σε ένα πολυμερές δίκτυο είναι εκείνες που αναπτύσσονται υπό συνθήκες δικαιοσύνης, διαφάνειας  και  ειλικρινούς  δέσμευσης  μέσω  διαλογικών  διαδικασιών  που  διασφαλίζουν  ότι  τα αμοιβαία συμφέροντα θα ληφθούν υπόψη ακόμη και αν είναι επιζήμια για τις ατομικές ανάγκες και συμφέροντα.

      Σε  αυτό  το πλαίσιο, αυτό  που μπορεί  να θεωρηθεί ως  δίκαιη,  ανοιχτή  και  ειλικρινής σχέση  – ακόμη και όταν η συναίνεση συμφερόντων δεν είναι δυνατή  – είναι ένα σημαντικό θέμα προς συζήτηση.  Ως  εκ  τούτου,  η  συμμετοχή  των  ενδιαφερόμενων  μερών  προϋποθέτει  ότι  αυτή  η συνεχιζόμενη διαδικασία απαιτεί πολλαπλές διαστάσεις, καθώς και εντατικό διάλογο μεταξύ των μερών. Είναι απαραίτητο να σκάψουμε βαθιά στις σχέσεις για να δημιουργήσουμε πραγματικές και αποτελεσματικές αλληλεπιδράσεις μέσα στην κοινωνία.

       

      4. Επικοινωνία και ενσυναίσθηση

      Η επικοινωνία ΕΚΕ είναι μια επικοινωνιακή πρακτική, την οποία οι εταιρείες αναλαμβάνουν να ενσωματώσουν  κοινωνικές,  περιβαλλοντικές,  ηθικές,  ανθρωπίνων  δικαιωμάτων  και  ανησυχίες των καταναλωτών στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και τη βασική στρατηγική τους σε στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα μέρη τους.

      Η   ΕΚΕ   απαιτεί   από   όποιον   λειτουργεί   και   εφαρμόζει   τις   αρχές   της   ΕΚΕ   να   διαθέτει συγκεκριμένες και προσαρμοσμένες δεξιότητες και ικανότητες επικοινωνίας, που να ταιριάζουν με την προσέγγιση της ΕΚΕ και την ηθική συμπεριφορά.

      Η επικοινωνία αποτελεί σημαντικό μέρος μιας επιχείρησης, τόσο στην εσωτερική επικοινωνία που πρέπει να διαμεσολαβείται μεταξύ εργαζομένων και διαφορετικών τμημάτων, όσο και στην εξωτερική επικοινωνία που πρέπει να λαμβάνει χώρα με τα ενδιαφερόμενα μέρη που

      συνδέονται με τον οργανισμό. Οι δεξιότητες αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν διάφορα στοιχεία που ταιριάζουν με  την ανακοίνωση για την εταιρική κοινωνική ευθύνη που εκφράζεται στη νοοτροπία της ΕΚΕ. Δεδομένου ότι  η ΕΚΕ θεωρείται ως «τρόπος σκέψης» και αποτελεί μέρος της βασικής δραστηριότητας του οργανισμού, η επικοινωνία πρέπει να αναδεικνύει το ρόλο της ως πολύτιμο συστατικό της εταιρικής κουλτούρας σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η ΕΚΕ στις

      διαδικασίες επικοινωνίας θέτει τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των ενδιαφερόμενων μερών στο επίκεντρο της προσοχής του οργανισμού. Συνδυάζει τα συμφέροντα των ενδιαφερόμενων μερών σε όλες τις στρατηγικές αποφάσεις και διαδικασίες, προκειμένου να ενισχυθεί η ταυτοποίηση των μελών.

      Η  επικοινωνία  με  την  ΕΚΕ  είναι  ένα  δύσκολο  εγχείρημα  γιατί  φέρει  ποικίλες  απειλές  και ευκαιρίες. Για το λόγο αυτό, η σωστή επικοινωνιακή στρατηγική ΕΚΕ είναι απαραίτητη για τον αποτελεσματικό επηρεασμό της στάσης και της συμπεριφοράς των καταναλωτών.

      Η δημιουργική επικοινωνία (παρουσία εντυπωσιακού, σχετικού και κατανοητού περιεχομένου) είναι   βασικά   συστατικά   για   μια   επικοινωνία   ΕΚΕ   που   δεν   είναι   απλώς   μια   μετάδοση πληροφοριών (δηλαδή στόχων,  προθέσεων,  δραστηριοτήτων),  αλλά πηγαίνει  πέρα  από  αυτό επειδή  βασίζεται  σε  μια  συνεχή  διαδικασία  εξερεύνησης,  κατασκευής,  διαπραγμάτευσης  και τροποποίησης μεταξύ διαφορετικών παραγόντων.

      Η  ανακοίνωση  σχετικά  με  την  εταιρική  κοινωνική  ευθύνη  θα  πρέπει  να  βασίζεται  σε  διμερή αλληλεπίδραση    που    εμπλέκει    τα    ενδιαφερόμενα    μέρη    στη    διαδικασία    επικοινωνίας, αναπτύσσοντας  και  εφαρμόζοντας  παράλληλα  μια  στρατηγική  ΕΚΕ,  καθιστώντας  δυνατή  την καθιέρωση διαλόγου. Η επικοινωνιακή εργαλειοθήκη της εφαρμογής του στρατηγικής ΕΚΕ για την καθιέρωση διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη διαφορετικές και  προσαρμοσμένες  προσεγγίσεις  και  εργαλεία  που  θα  πρέπει  να  χρησιμοποιούνται  για  το σκοπό  αυτό.  Αυτά  τα  εργαλεία  και  οι  προσεγγίσεις  για  την  οργάνωση  μιας  διαδικασίας επικοινωνίας με τα ενδιαφερόμενα μέρη, λαμβάνουν υπόψη τα εμπόδια επικοινωνίας σε κάθε στάδιο: δημιουργία, κωδικοποίηση, μετάδοση, λήψη, αποκωδικοποίηση και ανταπόκριση.

      Ενώ η «ενσυναίσθηση» είναι η ικανότητα να κατανοήσουμε ή να αισθανθούμε τι βιώνει ένα άλλο άτομο  –  και  εδώ  είναι  το  σημαντικό  κομμάτι  –  μέσα  από  το  πλαίσιο  αναφοράς  του.  Συχνά συγχέεται λανθασμένα ή υποτίθεται ότι είναι το ίδιο με τη συμπάθεια.

      Υπάρχει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ της ενσυναίσθησης και της γνήσιας ΕΚΕ που βασίζεται στις βασικές αξίες μιας εταιρείας. Όπου οι αξίες όπως η ειλικρίνεια και η κοινωνική δικαιοσύνη έχουν προτεραιότητα, η ενσυναίσθηση γίνεται το θεμέλιο των κοινωνικών πρωτοβουλιών. Οι εταιρείες αποτελούνται  από  υπαλλήλους,  ο  καθένας  με  τις  δικές  του  ατομικές  και  κοινές  εμπειρίες, κοινωνικές ομάδες και πολιτιστικές διαφορές. Ακούγοντας και εντοπίζοντας τους υπαλλήλους με ενσυναίσθηση που είναι παθιασμένοι με τους σκοπούς μπορεί να εμπνεύσει υποστήριξη και να πιέσει για κοινωνικές πρωτοβουλίες που η εταιρεία τους μπορεί στη συνέχεια να υποστηρίξει. Η ενσυναίσθηση είναι  επίσης  ένας  τρόπος  για  τις εταιρείες να  βάλουν πρώτα  τους  υπαλλήλους τους  και  να  γνωρίσουν  πραγματικά  περισσότερα  για  αυτούς  και  τι  τους  παρακινεί  και  τους οδηγεί.

      Η Ενσυναίσθηση, στο πλαίσιο των πρακτικών ΕΚΕ και της επικοινωνίας, προωθεί μια ταχύτερη διαδικασία  επιτυχημένης  δέσμευσης  των  ενδιαφερόμενων  μερών,  των  εργαζομένων  και  των πελατών, επιτυγχάνοντας με βαθύτερο και βιώσιμο τρόπο, μια μακροπρόθεσμη επίδραση των οφελών της.

      Σε αυτή την περίπτωση, για παράδειγμα, η Ενσυναίσθηση ΕΚΕ από μόνη της μπορεί να έχει έμμεση επίδραση της ενσυναίσθησης των εργαζομένων στην αφοσίωση των πελατών (CL) και στα    αποτελέσματα    αφοσίωσης    μέσω    παρεμβαλλόμενων    μεταβλητών,    δηλαδή    της συναισθηματικής  δέσμευσης  του  πελάτη,  της  αντιληπτής  ποιότητας  των  υπηρεσιών  και  της ικανοποίησης των πελατών.

      Όλοι έχουν ένα βαθμό ενσυναίσθησης και ο καθένας μπορεί να αναπτύξει και να καλλιεργήσει την   ενσυναίσθησή  του  χρησιμοποιώντας  προσεγγίσεις  και   αναπτύσσοντας  συγκεκριμένες δεξιότητες και ικανότητες, όπως:

      • Κατανοώντας τις δικές του προκαταλήψεις
      • Διαβάζοντας μυθιστορήματα και άλλες δραστηριότητες για να σας βάλουν στη θέση κάποιουάλλου
      • Διατήρηση θετικότητας
      • Κατανοώντας τη δική της πελατειακή βάση
      • Λάβετε σχόλια από τους δικούς της συναδέλφους και πελάτες

         

        Η έκφραση της ενσυναίσθησης είναι εξίσου σημαντική με την καλλιέργειά της και βοηθά στην παροχή εξαιρετικής εξυπηρέτησης πελατών. Οι πελάτες πρέπει να γνωρίζουν ότι οι οργανισμοί καταλαβαίνουν  πώς  αισθάνονται  μέσω  λέξεων,  τόνου  φωνής,  γλώσσας  σώματος  και  άλλων ενδείξεων  ανάλογα  με  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  συμβαίνει  η  συνομιλία.  Μερικοί  τρόποι,  που αποτελούν μέρος των απαιτούμενων δεξιοτήτων και ικανοτήτων, στις οποίες είναι δυνατόν να συμπάσχουμε με έναν πελάτη, σχετίζονται με:

      • Ενεργητική ακρόαση
      • Αποφυγή συμπάθειας
      • Κρατώντας τη δική της στάση υπό έλεγχο
      • Δίνοντας στους ανθρώπους το πλεονέκτημα της αμφιβολίας
      • Κάνοντας τους πελάτες μέρος της λύσης
      • Αναζητώντας κοινά ενδιαφέροντα
      • Να είστε πάντα σεβαστοί
      • Ανταπόκριση στον τόνο του πελάτη
      • Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν υπάρχει γλωσσικό εμπόδιο
      • Πάρτε το μέρος τους όταν έχουν δίκιο

      5. Καινοτομία

      Η έννοια της ΕΚΕ έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου και έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο   συλλαμβάνεται   η   καινοτομία.   Η   τελευταία   λέξη   της   τεχνολογίας   δείχνει   ότι   οι δραστηριότητες  ΕΚΕ  έχουν  εισαχθεί  με  ανταπόκριση  για  την  επίτευξη  των  αναγκών  και  των προτύπων   των   ενδιαφερόμενων   μερών,    ώστε   να   γίνουν   σταδιακά   πιο   στρατηγικές δραστηριότητες.

      ανταγωνιστικότητα της εταιρείας, οι εξελίξεις των στρατηγικών και το πλαίσιο.

      Η  καινοτομία  είναι  το  θεμέλιο  των  επιχειρηματικών  ικανοτήτων.  Το  CRS  και  η  καινοτομία εμφανίστηκαν  αργά  κατά  την  τελευταία  δεκαετία  και  οι  βελτιώσεις  τους  στη  διαδικασία  CRS μπορούν  να  αναφέρονται  ως  «κοινωνική  καινοτομία».  Οι  μόνες  επιτυχημένες  μάρκες  του μέλλοντος θα είναι αυτές που βλέπουν αυτές τις προκλήσεις ως ευκαιρίες για καινοτομία και όχι ως  κινδύνους  που  πρέπει  να  μετριαστούν.  Η  ΕΚΕ  αντιπροσωπεύει  «την  ακεραιότητα  με  την οποία μια εταιρεία κυβερνά τον εαυτό της, εκπληρώνει την αποστολή της, ζει σύμφωνα με την αξία  της,  συνεργάζεται  με  τα  ενδιαφερόμενα  μέρη,  μετρά  τον  αντίκτυπό  της  και  υποβάλλει εκθέσεις σχετικά με τις δραστηριότητές της». Το CRS και η καινοτομία αναφέρεται κυρίως στην Εταιρική  Κοινωνική  Καινοτομία,  η  οποία  σχετίζεται  με  μια  καινοτομία  προϊόντος  με  κοινωνικό σκοπό.

      Επιπλέον,  η  εταιρική  κοινωνική  καινοτομία  επικεντρώνεται  ως  παράγοντες  αλλαγής  για  την κοινωνία,   αξιοποιώντας   ευκαιρίες   που   άλλοι   χάνουν   και   βελτιώνοντας   τα   συστήματα, εφευρίσκοντας νέες προσεγγίσεις και δημιουργώντας λύσεις για να αλλάξει η κοινωνία προς το καλύτερο.

      Οι βασικές δεξιότητες και ικανότητες που πρέπει να αναζητούν οι επιχειρήσεις κατά την πρόσληψη και την ανάπτυξη ταλέντων για την προώθηση της κοινωνικής καινοτομίας αποτελούν βασική πτυχή της επιχειρηματικής ανάπτυξης της ΕΚΕ. Αυτές οι βασικές δεξιότητες

      περιλαμβάνουν:

      1. Δημιουργικότητα – λήψη πολλαπλών εισροών για την εξεύρεση νέων ιδεών για την επίλυση προβλημάτων.
      2. Η αντιμετώπιση της ασάφειας μπορεί να χειριστεί την αλλαγή και την αβεβαιότητα.
      3. Επιχειρηματικό δαιμόνιο – ευρεία άποψη των επιχειρηματικών και λειτουργικών περιβαλλόντων.
      4. Παρακίνηση άλλων – σε όλα τα επίπεδα της επιχείρησης να εργάζονται συλλογικά.
      5. Διαπροσωπικές γνώσεις – κοινωνική σύνδεση, ανοιχτόμυαλη και προσαρμόσιμη.
      6. Προοπτική—κοιτάζει προς την ευρύτερη δυνατή άποψη ενός ζητήματος/πρόκλησης.
      7. Ακρόαση – πρακτική προσεκτική και ενεργητική ακρόαση με υπομονή για να ακούτε όλες τις πλευρές.
      8. Αντιμετωπίζοντας το παράδοξο – ευέλικτο και προσαρμόσιμο για να συνδυάσει φαινομενικά αντίθετα

       

      Οι βασικές συστάσεις της προς τις εταιρείες σχετικά με την ενσωμάτωση της κοινωνικής καινοτομίας στην εταιρική κουλτούρα με τέτοιο τρόπο ώστε το προσωπικό με αυτά τα σύνολα δεξιοτήτων να μπορεί να ευδοκιμήσει είναι:

      • Καθορίστε έναν κοινωνικό σκοπό και κάντε τον πυρήνα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων
      • Ενσωμάτωση της κοινωνικής καινοτομίας στις επικοινωνίες και τις δράσεις ηγεσίας
      • Καθιέρωση ρόλου κοινωνικής καινοτομίας και δημιουργία πρωταθλητών κοινωνικής καινοτομίας στα τμήματα
      • Συμπερίληψη της κοινωνικής καινοτομίας στα σχέδια μάθησης και ανάπτυξης όλων των λειτουργιών
      • Προώθηση ενός περιβάλλοντος που ενθαρρύνει τη διατμηματική συνεργασία
      • Συνεργασία με ευρύτερους ενδιαφερόμενους φορείς που διαθέτουν δεξιότητες και γνώσεις
      • Συμπερίληψη της εκτίμησης των κοινωνικών επιπτώσεων στα πλαίσια ανταμοιβής
      • Θέσπιση, μέτρηση και υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις δραστηριότητες κοινωνικής καινοτομίας και τα αποτελέσματα του κοινωνικού αντικτύπου.

       

      Πέρα από την προσέλκυση και ανάπτυξη ταλέντων με τις παραπάνω δεξιότητες προκειμένου να ενσωματωθεί  η  κοινωνική  καινοτομία  σε  μια  εταιρεία,  τα  ακόλουθα  θα  βοηθήσουν  στην οικοδόμηση  της  σωστής  κουλτούρας  και  εργασιακού  περιβάλλοντος  για  τη  διασφάλιση  της ενσωμάτωσης της κοινωνικής καινοτομίας στη βασική επιχειρηματική στρατηγική:

      • Άνθρωποι – υποστήριξη και ενθάρρυνση από την κορυφή του οργανισμού προς τα κάτω, δίνοντας στους υπαλλήλους το χρόνο και το χώρο να διερευνήσουν σε βάθος κοινωνικά ζητήματα και να παράγουν ιδέες.
      • Διαδικασίες – έχουν το πλαίσιο για να είναι σε θέση να συνεργάζονται εσωτερικά και

      εξωτερικά, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας φόρουμ για την πλαισίωση κοινωνικών ζητημάτων.

      • Συστήματα – καθορισμός, μέτρηση και επικοινωνία μετρήσεων απόδοσης για να

      διασφαλιστεί ότι η εταιρεία παρέχει και διατηρεί δραστηριότητες υψηλού αντίκτυπου.

        ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: